„Też kur stary kijem zabity, a nie zarzezany, który ma być wywnątrzony a oskubiony, a ty rzeczy weń mają być włożone, jako naprzód cynamon, krokos, hanysz, lebiodka i korzenie paprotki, każdego z nich pod miarą, a potym zaszpuntowawszy tego kura, masz warzyć ze dwie godzinie, a potym ta polewka jest barzo dobra naprzeciwko jado[m] niedźwiadkowym i wężowym, o czym Pandecta z Platearzem świadczą”.
„Staropolskie Przepisy Kulinarne, Receptury rozproszone z XVI – XVII w.”, pod red. J. Dumanowskiego, Warszawa 2016 r., cyt. za: S. Falimirz, „O ziołach i mocy ich”, Kraków 1534 r.
Stefan Falimirz, twórca pierwszego polskiego renesansowego zielnika, odwołuje się w przepisie do dzieł:
M. Silvaticusa, Pandektarz; Liber pandectarum medicinae, 1280-1342 r. oraz M. Platearius, Circa Instans, XII w.
